Δευτέρα 18 Απριλίου 2011
Γιούλικα Σκαφιδά: «Η γενιά μου είναι αδικημένη και θυμωμένη»
Είναι διαφορετική από τους ηθοποιούς της γενιάς της. Αν και πρωταγωνίστησε και πρωταγωνιστεί σε μεγάλες τηλεοπτικές επιτυχίες, γυρίζει την πλάτη στη δημοσιότητα και δηλώνει ότι αυτό που την ενδιαφέρει είναι να ταξιδεύει μέσα από ρόλους και να βιώνει διαφορετικές καταστάσεις και συναισθήματα. Η Γιούλικα Σκαφιδά εξηγεί στο «Βήμα» τους λόγους για τους οποίους έγινε ηθοποιός και εξομολογείται ότι νιώθει οργή για όσα συμβαίνουν γύρω της.
- Αν και σκοπεύατε να γίνετε αστροφυσικός, τελικά γίνατε ηθοποιός. Υστερα από όλα αυτά τα χρόνια νιώθετε ότι πραγματοποιήσατε το όνειρό σας;«Νομίζω ναι. Δεν μπορώ να με φανταστώ να κάνω κάτι άλλο. Πέρα από τις συγκινήσεις και τις όμορφες στιγμές που έχω ζήσει, τα ταξίδια που έχω κάνει, εκτός από όλα αυτά, το γεγονός και μόνο ότι δεν φαντάζομαι να κάνω κάτι άλλο σημαίνει ότι έκανα αυτό που ήθελα».
- Επιδιώκετε στη ζωή σας να κάνετε αυτό που θέλετε με οποιοδήποτε τίμημα;«Το επιδιώκω, αλλά όχι με οποιοδήποτε τίμημα. Οσο με παίρνει. Δεν θίγω τους άλλους και δεν ρισκάρω την αξιοπρέπειά μου».
- Η δημοσιότητα που αποκτήσατε από την τηλεόραση σας επηρεάζει;«Είναι ωραίο να σε αποδέχεται ο κόσμος και να σου λένε “μπράβο” στον δρόμο. Επί της ουσίας όμως δεν έχει αλλάξει κάτι».
- Πάντως,ενώ είστε πρωταγωνίστρια, δεν σας βλέπουμε σε εξώφυλλα ούτε διαβάζουμε συνεντεύξεις σας στον Τύπο. Γιατί;«Το αποφεύγω όσο μπορώ. Θεωρώ ότι η έκθεση της δουλειάς μου είναι ήδη αρκετή. Το να μιλήσω για τη δουλειά μου κάνα-δυο φορές το καταλαβαίνω. Από ΄κεί και πέρα όμως ο κίνδυνος της έκθεσης παραμονεύει και δεν υπάρχει λόγος. Προσπαθώ να προστατεύομαι. Δεν αρνούμαι να μιλάω για τη δουλειά μου. Εχω δώσει τόσες συνεντεύξεις για το “Νησί” για παράδειγμα που δεν ξέρω πια τι να πω!»
- Τι σας άρεσε πιο πολύ από αυτήν την εμπειρία του «Νησιού»;«Το ότι έκανα τη δουλειά μου απερίσπαστη. Εφυγα από την καθημερινότητα της Αθήνας και από τα προβλήματα επιβίωσης και βρέθηκα στον τόπο όπου συνέβησαν τα πράγματα. Με βοήθησε· ήταν ιδανικό για να αποδώσω».
- Τι εισπράττετε από τη δουλειά σας;«Εγινα ηθοποιός τελικά γιατί με ιντριγκάρει το να μπαίνω σε διαφορετικούς ρόλους και να βλέπω πώς είναι το αλλιώς με το άλλοθι ενός σεναρίου. Οπότε τώρα γνωρίζω προσωπικότητες από ρόλους, εκφράζω συναισθήματα μέσα από αυτό...».
- Αρνητικά δεν υπάρχουν;«Ισως οι πολλές ώρες δουλειάς και το ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν κατανοούν το πού βρίσκομαι. Αν ας πούμε εγώ “χάνομαι” σε κάποιες περιπτώσεις γιατί θέλω να αφοσιωθώ στον ρόλο μου είναι κάτι που οι άνθρωποι γύρω σου δεν μπορούν πάντα να το καταλάβουν. Η δουλειά θέλει θυσίες. Εγώ δεν έχω κάνει πολλές. Το να μην πάω διακοπές γιατί θα δουλέψω το καλοκαίρι δεν με πειράζει, επειδή θα κάνω αυτό που πραγματικά θέλω».
- Συνεχίζετε να βοηθάτε παιδιά στο ΠΙΚΠΑ;
«Είμαι εθελόντρια μαζί με πολλούς άλλους από όλο τον κόσμο. Είμαι επισκέπτρια. Τα παιδιά χαίρονται που με βλέπουν γιατί με γνωρίζουν από την τηλεόραση. Είναι πολύ όμορφο το συναίσθημα, από την άλλη όμως θυμώνεις κιόλας για την κατάσταση. Το ότι υπάρχουν εθελοντές που φροντίζουν αυτά τα παιδιά είναι αισιόδοξο μήνυμα για τη γενιά μας. Γιατί η γενιά μας, αν και έχει αδικηθεί, δεν το βάζει κάτω και βρίσκει χρόνο και για τους ανθρώπους που έπονται».
- Και εσείς έτσι νιώθετε;
«Ναι, έτσι νιώθω. Είμαστε πολύ αδικημένοι και καλούμαστε να θυσιαστούμε για πράγματα για τα οποία δεν έχουμε φταίξει. Δεν έχει νόημα όμως να βάλω τον εαυτό μου έξω από το σύνολο. Υπάρχει θυμός και αγανάκτηση, αλλά από ΄κεί και πέρα εγώ είμαι η επόμενη γενιά που πρέπει να πάω τα πράγματα παραπέρα. Το να αφεθώ σε μια μοιρολατρική κατάσταση δεν έχει νόημα».
Απο το ΒΗΜΑ