Με το ντοκιμαντέρ «Θαμμένοι Ζωντανοί», που γυρίστηκε το Σεπτέμβρη στη Χιλή, ανοίγει στο MEGA o 8ος κύκλος της «Εμπόλεμης Ζώνης» του Σωτήρη Δανέζη την Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010.
Οι δημιουργοί της σειράς πηγαίνουν πίσω από τις κάμερες και τις ειδήσεις μιας πρωτοφανούς ιστορίας, που συγκλονίζει ολόκληρο τον κόσμο.
Από τις αρχές Αυγούστου, στα βάθη της ερήμου Ατακάμα βόρεια της Χιλής, 33 άνθρωποι περιμένουν τη σωτηρία τους, 700 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης, θαμμένοι ζωντανοί. Λίγο πριν ξεκινήσει η τελική φάση της επιχείρησης διάσωσης, το γνωστό θρίλερ των εγκλωβισμένων μεταλλωρύχων στο ορυχείο του San Jose μοιάζει όλο και περισσότερο με ριάλιτι σόου.
Οι 33 άντρες, που βρέθηκαν ζωντανοί 17 μέρες μετά την κατάρρευση του ορυχείου, έχουν αναχθεί σε εθνικούς ήρωες και οι οικογένειες ορισμένων σε σταρ των περιοδικών, των εφημερίδων ταμπλόιντ και της τηλεόρασης. Τα ΜΜΕ «ξεκοκαλίζουν» την προσωπική τους ζωή την ώρα που μέλη των οικογενειών τους εμφανίζονται σε κάθε είδους τηλεοπτικές εκπομπές ακόμη και σε τηλεπαιχνίδια.
Την ίδια ώρα οι αρχές της χώρας εκμεταλλεύονται τη δημοσιότητα που έχει πάρει η ιστορία, φιλτράρουν τις πληροφορίες που διοχετεύουν στον τοπικό και διεθνή Τύπο, περιορίζουν την πρόσβαση των δημοσιογράφων στους συντελεστές της επιχείρησης διάσωσης, παραχωρούν αποκλειστικά δικαιώματα βιντεοσκόπησης σε αμερικανικό καλωδιακό δίκτυο.
Ο φακός της Εμπόλεμης Ζώνης παρακολουθεί τη ζωή στον πρόχειρο καταυλισμό, όπου έχουν κατασκηνώσει κάποιοι από τους συγγενείς. Εκεί, σχεδόν καθημερινά, εμφανίζονται από αξιωματούχοι της κυβέρνησης μέχρι κλόουν για τα παιδιά των οικογενειών, παρουσιαστές ψυχαγωγικών εκπομπών, ιεραπόστολοι, μοντέλα, σκηνοθέτες του κινηματογράφου και θαυματουργές εικόνες της Παναγίας. Στις γωνιές με τις φωτογραφίες, τα μηνύματα και τα προσωπικά αντικείμενα των εγκλωβισμένων κυματίζουν οι σημαίες της χώρας και πανό με συνθήματα συμπαράστασης.
Όταν η τραγωδία αποκτά τα χαρακτηριστικά ενός εθνικοπατριωτικού σόου, ουδείς ασχολείται με τις αιτίες που οδήγησαν στο ατύχημα της 5ης Αυγούστου, με τις ελλείψεις στα μέτρα ασφαλείας σε εκατοντάδες παρόμοια εργοτάξια, με τους ιδιοκτήτες του μοιραίου ορυχείου, οι οποίοι εξακολουθούν να κυκλοφορούν ελεύθεροι. Μεταλλωρύχοι-συνάδελφοι των εγκλωβισμένων αποκαλύπτουν ότι προσεύχονταν κάθε φορά που πήγαιναν στη δουλειά, ότι είχαν προειδοποιήσει πολλές φορές για τις επικίνδυνες ρωγμές στις στοές και εξηγούν γιατί τους αποκαλούν «καμικάζι».
Στο ντοκιμαντέρ μιλούν επίσης συγγενείς των εγκλωβισμένων που αντιλαμβάνονται από νωρίς τι συμβαίνει, οικογένειες που δεν δημοσιοποίησαν το δράμα και την αγωνία τους στις κάμερες, συντελεστές της επιχείρησης που δέχτηκαν να αποκαλύψουν μυστικά της διάσωσης αρνούμενοι τη χειραγώγηση των αρχών.
