του Αχιλλέα Βουνάτσου
Τη χειρότερη μεταπολεμική οικονομική περίοδο ζεί η Ελλάδα εδώ και 22 περίπου μήνες. Ο νεοπλουτισμός της δεκαετίας του 80 και του 90, τα "πακέτα" Ντελόρ της τότε Ευρωπαικής Κοινότητας (ΕΟΚ)έδωσαν στο μεσοαστό Ελληνα την ευκαιρία να ξεπεράσει την μεσαία τάξη άλλων αναπτυγμένων χωρών. .
Αποτέλεσμα αυτής της 20ετίας ήταν ο κάθε πολίτης να αγοράζει σπόρ αυτοκίνητα, λούξ διαμερίσματα, να έχει τουλάχιστον 5 πιστωτικές κάρτες, να ταξιδεύει ανά τον κόσμο με διάφορα τουριστικά πακέτα χωρίς όμως να έχει πίσω από το μυαλό του τι σημαίνει αποταμίευση και καλή διαχείριση του χρήματος.
Νάμαστε λοιπόν σήμερα. Εν έτη 2011. Το σοκ ολόκληρης της κοινωνίας μας, δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση, γιατί ως λαός όπως μας δίδαξε εξ άλλου και η ιστορία μας, είμαστε ανοιχτοχέρηδες και σπάταλοι.
Σήμερα λοιπόν έχουμε να αντιμετωπίσουμε το χειρότερο πρόβλημα, την ανεργία. Την ανεργία που μαστίζει όλες τις ηλικίες και κυριότερα τη νεολαία μας.
Δυστυχώς όμως για μια ακόμα φορά μυαλό δεν βάζουμε.
Δίνονται ευκαιρίες και υπάρχει αγορά εργασίας ακόμα...έστω και με μειωμένες αποδοχές αλλά οι απαιτήσεις των Ελλήνων παραμένουν παράλογες.
Για παράδειγμα σας λέμε, ότι σε μεγάλο εκδοτικό συγκρότημα, προσφέρθηκε εργασία με μηνιαίες αποδοχές 1.200 ευρώ και τουλάχιστον 20 άτομα που πέρασαν για την εν λόγω θέση, δεν δέχθηκαν γιατί τους φάνηκαν λίγα τα χρήματα, αλλά και λόγω καλοκαιριού είχαν κανονίσει τις διακοπές τους!
Επίσης, αυτό που προκαλεί μεγάλο ερωτηματικό και ενδιαφέρον από την πλευρά παλιών δημοσιογράφων είναι ότι αυτή η νέα γενιά έχει παράλογες απαιτήσεις και δυστυχώς πολύ θράσος.
Δεν υπολογίζουν και δεν σέβονται τους αρχισυντάκτες, τους διευθυντές και σε μια εποχή που τα μεγαλύτερα συγκροτήματα κάνουν απολύσεις, απαιτούν να μην εργάζονται Σαββατοκύριακα παίρνοντας τα μάλιστα ως ρεπό μέσα στην εβδομάδα...
Κάτι που δεν τολμούσαν οι παλιοί δημοσιογράφοι ούτε να το φανταστούν γιατί αυτή την δουλειά την έκαναν τότε από μεράκι και δεν την έβλεπαν σαν επάγγελμα, αλλά σαν ένα πάθος!
Δυστυχώς, η πλειοψηφία των νέων παιδιών που θέλουν να μπουν σε αυτόν τον χώρο, θεωρούν εαυτούς αναντικατάστατους...
Κρίμα γιατί η δημοσιογραφία είναι καθαρά δημιουργία.
Ευτυχώς, που η Ελλάδα μπορεί και ξαναγεννιέται από τις στάχτες της αλλά δυστυχώς ο Ελληνας παραμένει πάντα Ελληνας!
