Οσο περισσότερη τηλεόραση βλέπει ένα πιτσιρικάκι, τόσο μεγαλώνει ο κίνδυνος να γίνει πλάσμα υπέρβαρο και στόχος επιθέσεων από τους συμμαθητές του. Αυτό μας δείχνει πρόσφατη έρευνα των πανεπιστημίων του Μόντρεαλ και του Μίτσιγκαν, που αρχικά μελέτησαν τις τηλεοπτικές συνήθειες περισσότερων από 1.300 παιδιά μεταξύ δύο και τεσσάρων ετών. Ακολούθως τα...άφησαν στην ησυχία τους και όταν έγιναν πια δέκα χρονών, τα έβαλαν κάτω και μέτρησαν τόσο το σωματικό τους βάρος όσο και τη συμπεριφορά τους μέσα στην τάξη.
Τα συμπεράσματα των ερευνητών; Τα παιδιά που παρακολουθούσαν περισσότερες από δύο ώρες τηλεόραση στις ευαίσθητες ηλικίες από δύο έως τέσσερα έτη, εμφάνισαν μειωμένη απόδοση στην τάξη σε ποσοστό 7%, ενώ αυξήθηκαν οι πιθανότητες να υποστούν επιθέσεις από τους συμμαθητές τους κατά 10%. Και σαν να μην έφθαναν αυτά, τα συγκεκριμένα βλαστάρια δεν είχαν καμία όρεξη να συμμετέχουν σε κάθε είδους αθλητικούς δραστηριότητες, ενώ παρουσίασαν και εξαιρετικά αυξημένη κατανάλωση αεριούχων ηδύποτων και φαγητών με υψηλά έως πολύ υψηλά λιπαρά.
Σε δηλώσεις της η δόκτωρ Λίντα Πάγκανι από το Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ εξήγησε το φαινόμενο ως εξής: «Τα πρώτα χρόνια της παιδικής ηλικίας είναι μια πολύ κρίσιμη περίοδος για την ανάπτυξη του εγκεφάλου και τη διαμόρφωση του χαρακτήρα. Οταν λοιπόν ένα παιδί από δύο έως τεσσάρων ετών περνάει μεγάλο μέρος της ημέρας μπροστά στην τηλεόραση, είναι σοβαρή η πιθανότητα ότι αργότερα στη ζωή του θα αναπτύξει πάσης φύσεως ανθυγιεινές συνήθειες. Είχαμε αρχικώς την εντύπωση ότι η επιρροή της υπερβολικής τηλεθέασης θα εξαφανιζόταν έπειτα από τα επτάμισι έτη, αλλά τα αποτελέσματα της έρευνας μας ανησύχησαν».
Για μια δεύτερη γνώμη πάνω στο ζήτημα επικοινωνήσαμε με τον δόκτορα Δημήτρη Χριστάκη, καθηγητή στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, και μας δήλωσε τα εξής για τη συγκεκριμένη μελέτη και τα ευρήματά της: «Πρόκειται για μια σημαντική έρευνα, που μας βοηθάει να κατανοήσουμε πόσο βλάπτει η υπερβολική τηλεθέαση τα πολύ μικρά παιδιά. Δεν πρέπει βέβαια να ξεχνάμε, ιδίως οι γονείς δεν πρέπει να το ξεχνάνε, ότι μεγάλο ρόλο δεν παίζουν μόνο οι ώρες που στέκεται μπροστά στον δέκτη ένας νεοσσός αλλά και το περιεχόμενο των εκπομπών που παρακολουθεί».
Ελευθεροτυπία
